roberthist

Varsavianiści! Ci znani i mniej znani - jest taka do was prośba, apel! Przestańcie opowiadać o przedwojennej Warszawie ludziom jak by to była kolejna „baśń z 1000 i jednej nocy”. Nie sprowadzajcie życia w tamtym, już nieistniejącym mieście, tylko do rautów, bankietów rządowych i w rezydencjach arystokratów. To nie było tylko miasto Eugeniusza Bodo czy Jadwigi Smosarskiej i innych gwizd kina czy teatru. Przede wszystkim było to miasto takich jak osób jak Zofia Fetlińska żyjąca przy ulicy Powązkowskiej 30, na biednym osiedlu nieopodal cmentarza. Z powodu utraconej pracy i kończących się środków do życia popełnia samobójstwo razem z matką i siostrą. Bały się eksmisji, strach przed utratą dachu nad głową pchnął kobiety do tak drastycznego kroku. Rok wcześniej jej brat skutecznie targnął się na życie. W ciągu roku nie było już tej rodziny, rodziny Fetlińskich. Historia Warszawy jest historią takich właśnie rodzin opisanych przez Filipa Springera w „13 pięter”. Książka Springera wzbudziła ob