Dworzec Wiedeński w Warszawie. Pierwszy warszawski dworzec kolejowy.
Na planie Warszawy z 1826 roku na terenie na którym osiemnaście lat później powstanie Dworzec Drogi Żelaznej Warszawsko-Wiedeńskiej u zbiegu ulicy Marszałkowskiej i Alei Jerozolimskich widać niewielką zabudowę. Reszta terenu była niezabudowana, wówczas były to przedmieścia miasta. Teren tani pod względem cen gruntów. Przyczyniło się to do powstania w tym miejscu pierwszego warszawskiego dworca kolejowego od którego biegła linia kolejowa w kierunku Zagłębia Dąbrowskiego – pierwsza linia kolejowa na ziemiach polskich. Za nim wbito pierwszą łopatę pod budowę Dworca Wiedeńskiego i zaczęto kłaść tory wzdłuż Alei Jerozolimskiej rozpoczął się długi, trwający dziesięć lat proces tworzenia Towarzystwa Drogi Żelaznej Warszawsko-Wiedeńskiej. W 1835 roku Henryk hrabia Łubieński, wiceprezes Banku Polskiego, zgłasza zarządowi banku pomysł na drogę żelazną, łączącą Warszawę z południem Królestwa Polskiego. Realizacja budowy linii kolejowej z Warszawy do Maczek (obecnie dzielnicy Sosnowca) napotykała